Με αφορμή τη χθεσινή εκπομπή "Το κουτί της Πανδώρας" συνειδητοποίησα πόσο σε κατάσταση ύπνου βρίσκομαι και εγώ όπως και πολλοί άλλοι...Θεωρούσα ότι βιώνω κάθε τι που με περιβάλλει... Τους ήχους , τα τοπία (όμορφα ή μη), τα αδέσποτα η και τα δεσποζόμενα σκυλιά, τις γάτες, τα σαλιγκάρια που προσέχω να μη πατώ και αν βλέπω ότι κάποιο είναι σε επικίνδυνο σημείο το παίρνω και το βάζω κάπου ασφαλέστερα. Γενικότερα προσπαθώ να υιοθετήσω όσο γίνεται αυτό δυνατό, ένα τρόπο ζωής που να μην επιβαρύνει τους συνανθρώπους μας, τα ζώα, τη φύση...ποτέ μα ποτέ δε σκέφτηκα πόσο δύσκολος είναι ένας απλός περίπατος ή βόλτα για ένα καφέ, για κάποιους άλλους ... Μία ομάδα ανθρώπων με τους οποίους ασχολούμαι τα τελευταία χρόνια λόγω επαγγέλματος. Υπάρχουν κάποιοι που είτε ντρέπονται είτε δυσκολεύονται πολύ να κυκλοφορήσουν ανάμεσά μας...Γιατί εμείς οι ίδιοι τους απορρίπτουμε με τη συμπεριφορά μας και την αδιαφορία μας... Άνθρωποι με αξιοζήλευτη δύναμη και σοφία που ίσως ποτέ εμείς οι "φυσιολογικοί" δε θα φτάσουμε... Παρακάτω ακολουθεί η προαναφερθείσα εκπομπή...Παρακολουθήστε τη και αύριο το πρωί κάντε κάτι καλύτερο και γιαυτούς τους ανθρώπους που αξίζουν πολλά περισσότερα από αυτά που τους δίνουμε..."Κάποιοι πρέπει να μάθουν να επιβιώνουν και κάποιοι από εμάς πρέπει να μάθουν να συμπεριφέρονται..."...
Ανάπηρη πόλη from Kouti Pandoras on Vimeo.
